Ocena najlepszych rosyjskich serów pleśniowych na rok 2025

Spleśniałe pokarmy są niebezpieczne do jedzenia - wszyscy o tym wiedzą. Ale wyjątkiem od reguły jest ser (o ile oczywiście nie starzeje się w lodówce lub na półce w supermarkecie). Jest zakażony grzybami pleśniowymi specjalnie w celu uzyskania jasnego smaku.

Trochę historii

A raczej nie opowieści, ale legendy związane z serami pleśniowymi.

Według legendy Roquefort z niebieską pleśnią został „wymyślony” przez młodego pasterza, który na kilka tygodni zostawił kawałek owczego sera na kamieniu w wapiennej jaskini.W tym czasie ser pokrył się niebieskim nalotem i nabrał pikantnego smaku.

Ser Brie został nazwany królewskim po prostu dlatego, że był uważany za najlepszy prezent dla koronowanych głów. W 774 cesarz Karol Wielki nazwał ją „jedną z najwspanialszych”.

Historia pojawienia się Camemberta (od nazwy francuskiej wioski o tej samej nazwie Camembert) to cała powieść pełna akcji. Według legendy tajemnicę sera z białą pleśnią znali tylko mnisi. Ale jeden z nich, który przeżył Rewolucję Francuską, ujawnił przepis swojej wybawcy, dziewczynie Marie Arel. Prawda czy nie, oczywiście nikt się nie dowie. Ale w 1928 roku w miejscowości Vimoutier uroczyście wzniesiono pomnik tej samej Marie Arel. Nawiasem mówiąc, rzeźba kobiety przetrwała do dziś, a historię o mnichu opowiada się turystom.

Historia angielskich serów pleśniowych rozpoczęła się w 1730 roku. Na jednej z farm karczmarz Thornton raczył się serem pleśniowym. Był zachwycony smakiem i szybko wykupił prawa do sprzedaży. W rezultacie ser Stilton (od nazwy wsi) zaczął być sprzedawany w jego tawernie „Dzwon”. Chwycili go natychmiast, więc zaczęły pojawiać się podróbki, wykonane z naruszeniem technologii, aw niektórych przypadkach nawet niebezpieczne dla zdrowia.
Podjęto środki mające na celu ochronę samego sera i jego nazwy, ograniczając po prostu produkcję do hrabstw Derbyshire, Leicestershire i Nottinghamshire. Oznacza to, że produkty z innych regionów nie mogą nosić dumnej nazwy Stilton. Zakaz obowiązuje do dziś.

Z włoską gorgonzolą wiąże się śmieszna historia. Według legendy gorgonzola jest produktem powstałym w wyniku naruszenia technologii produkcji. Wydaje się, że pierwotnie we wsi Gorgonzola warzono strakkino.Ale pewnego dnia jeden z serowarów albo coś zepsuł, albo nic nie zgłosił, w wyniku czego dostał spleśniały ser. Reszta serowarów, doceniając nowy smak, postanowiła nie trzymać się tradycji, a także zaczęła bezpośrednio masowo naruszać technologię.

Ogólnie rzecz biorąc, jeśli ktoś nadal ma pytania dotyczące bezpieczeństwa pleśni serowej, to po takich historiach powinien sam zniknąć. Dawno, dawno temu spleśniałe sery leczyły nawet choroby i pomagały. Prawdą jest, że mało kto wtedy zastanawiał się, jaki był powód.

Jak dziś robi się ser

Proces technologiczny dla produktu z niebieską, białą pleśnią jest w przybliżeniu taki sam. Powstała masa na etapie dojrzewania porażona jest grzybami z gatunku Penicillium candidum, Geotrichum candidum. Są całkowicie bezpieczne, nie wytwarzają substancji rakotwórczych. A wręcz przeciwnie, hamują rozwój szkodliwych mikroorganizmów. To prawda, że ​​w przypadku reasekuracji takiego sera nie należy podawać małym dzieciom. A dla dorosłych z problemami żołądkowo-jelitowymi lepiej jeść dorblu lub brie w umiarkowanych porcjach, bez fanatyzmu.

Starzenie odbywa się oczywiście nie w jaskiniach, ale w specjalnie wyposażonych pomieszczeniach o stale utrzymywanej temperaturze i wilgotności. W przypadku niebieskiej pleśni przebija się główki sera, aby zapewnić grzybom wystarczającą ilość tlenu. Biała pleśń „wyrasta” na zewnątrz, dzięki czemu produkt ma bardziej miękką, lepką konsystencję i delikatny kremowy smak.

Jak wybrać

Aby kupić bezpieczny produkt, należy zwrócić uwagę na:

• Mieszanina

Tylko mleko, śmietana, zakwas, kultury pleśni - to wszystko. Nie powinno być sztucznych stabilizatorów, substytutów tłuszczu mlecznego, konserwantów. To samo dotyczy barwników i wzmacniaczy smaku.
Okres ważności - nie więcej niż 2 miesiące.Jeśli producent wskazuje 3 miesiące lub więcej, to znak, że do masy zostały dodane konserwanty.

• Pogląd

Wzór pleśni na wycięciu jest jednolity, bez plam. Miąższ jest kruchy, ale nie przed rozsypaniem się na opakowaniu. Odmiany marynowane są bardziej gęste, plastyczne, prawie się nie kruszą. Kolor - od kremowego do brązowego bliżej skórki - wszystko zależy od czasu ekspozycji, odmiany.

Na powierzchni nie powinno być tłustej ani lepkiej powłoki - są to oznaki naruszenia przepisu (zamiast tłuszczów zwierzęcych producent dodał olej palmowy) lub naruszenia warunków przechowywania.

• Cena £

Ponieważ do produkcji używa się dalekich od tanich surowców, produkt końcowy nie może kosztować mniej niż 150 rubli za 100 g. Cokolwiek piszą na opakowaniu 250 gram za 100 rubli, to produkt serowy, który nie ma nic wspólnego z serem.

Gdzie kupić

Tutaj nie ma dużej różnicy - możesz w zwykłych sklepach spożywczych, możesz w wyspecjalizowanych. Pamiętaj tylko, że im większa skala produkcji, tym przeciętny smak.

Jeśli weźmiesz go w supermarketach, powinieneś spojrzeć na daty ważności (sytuacje, w których zwykły rosyjski zamienia się w dorblu, jeśli jest nieprawidłowo przechowywany, nie jest niczym niezwykłym), skład. Jeśli nigdy nie próbowałeś takiego sera (i, szczerze mówiąc, nie jest to dla wszystkich), możesz zamówić zestaw do degustacji - ta opcja jest zwykle oferowana przez producentów. Taki zestaw zawiera zwykle 5-7 odmian, przynajmniej jedną, ale spodoba ci się.

Ocena najlepszych rosyjskich serów pleśniowych na rok 2025

Z niebieską pleśnią

Stilton Picante

Od Sobolev Cheese w 2015 roku otwarto fabrykę sera w Jekaterynburgu. Pierwszy produkt został uwarzony w domowej kuchni, ale teraz markowe sklepy firmowe znajdują się w ponad 30 miastach, od Moskwy po Chabarowsk.
Półmiękki Stilton Picante jest warzony według tradycyjnych receptur producentów serów z Nottinghamshire z pełnotłustego mleka krowiego. Kolor - żółtawo-kremowy, przy skórce nieco ciemniejszy. Smak jest miękki, z wyczuwalnymi nutami orzechowymi i nieco mniej „owocowy” niż oryginał. Czas ekspozycji wynosi co najmniej 3 miesiące.

Cena - 2300 rubli za kg.

Możesz kupić w sklepach firmowych lub złożyć zamówienie na stronie https://sobolevcheese.ru/

• jakość - produkty firmy wielokrotnie zdobywały nagrody na międzynarodowych konkursach;
• pełna zgodność z recepturą i dokładne przestrzeganie procesów technologicznych;
• demokratyczny (w porównaniu z europejskimi odpowiednikami cena).

• nie.

Malachit

Z tej samej firmy Sobolev Ser. Malachit z miękkim, soczystym miąższem w kolorze kości słoniowej, całkowitym brakiem skórki (dojrzewa w folii) to ten sam oryginalny francuski Roquefort. Z tą tylko różnicą, że pierwsza jest produkowana z mleka owiec lakońskich, druga - z mleka kóz saaneńskich, alpejskich i la manchy (takie zamienniki, notabene, dopuszczają przepisy).

Kosztuje więcej niż poprzednia wersja, ale wynika to z pracochłonnego procesu produkcyjnego. Okres dojrzewania - od 3 miesięcy. W tym czasie produkt nabiera smaku i bardzo zapadającego w pamięć aromatu.

Cena - 3600 rubli za kg.

• smak, aromat, konsystencja – wszystko jak w oryginalnym Roquefort;
• surowce najwyższej klasy;
• pomimo tego, że jest wykonany z mleka koziego, gotowy produkt nie ma ostrego „koziego” zapachu.

• nie.

Gorgonzola Premium

Z eko-farmy Ziemia Przyjaciół pod Moskwą, która otrzymała złoto w konkursie na Najlepszy Ser Rosji. W składzie mleka krowiego, enzymów, zakwasu, soli – wszystko jest tak, jak powinno.Zapach ostry, smak pikantny. Kolor kremowy z jednolitym spleśniałym wzorem, konsystencja miękka, umiarkowanie gęsta.

Okres przydatności do spożycia - 6 miesięcy, ale jest w opakowaniu próżniowym. Po otwarciu, jeśli nie możesz go od razu zjeść, lepiej zawinąć pozostały kawałek w pergamin i przechowywać w lodówce. Gorgonzolę można stosować na półmisku serów, podawać z winogronami, jako przystawkę do wina lub dodawać w niewielkich ilościach do pizzy.

Cena 1024 rubli. za 350 g można zamówić z dostawą w regionie moskiewskim pod adresem https://zd.farm/

• jak najbliżej oryginalnej gorgonzoli, smak;
• szybka dostawa;
• produkt przyjazny dla środowiska.

• nie będziesz mógł kupować w regionach - nie ma dostawy w Federacji Rosyjskiej, co jest normalne w przypadku produktów łatwo psujących się.

Stilton

Od saratowskiej firmy FROMAGELLE, która zdobyła Grand Prix na rosyjskich zawodach. Wytwarzane z mleka koziego grzyby z gatunku penicillium roqueforti służą do tworzenia pleśni. Starzenie - co najmniej 12 tygodni, podczas których na miazdze tworzy się marmurkowy wzór.

Z korzyści - przyjazne dla środowiska surowce kupowane od lokalnych gospodarstw, odpowiednie ceny. Z minusów - Stilton FROMAGELLE można kupić tylko w Saratowie.

Cena - 290 rubli za 100 g.

• oryginalna receptura;
• właściwe opakowanie - bez celofanu, tylko specjalny papier;
• możesz zamówić zestaw degustacyjny lub upominkowy.

• aby spróbować, musisz pojechać do Saratowa.

Blue de Virga z pleśnią 60%

Miękki, z delikatnym kremowym miąższem z lekką goryczką. Nie ma żadnych skarg na skład - nie ma konserwantów, barwników. Potwierdza to również data ważności - nieotwarte opakowanie można przechowywać nie dłużej niż 45 dni.
Sądząc po recenzjach, ta brie jest dobrym rosyjskim zamiennikiem oryginału. Ale pod warunkiem, że masz szczęście kupić świeży produkt. Według producenta ser nadal dojrzewa już w opakowaniu, a jego smak podobno zależy od etapu dojrzewania. W efekcie ktoś natrafia na ser prawie bez pleśni, ktoś ma wyraźnie zepsuty produkt, choć z normalnymi datami ważności. Powodem jest opakowanie z tworzywa sztucznego lub naruszenie warunków przechowywania.

Cena wynosi 320 rubli za 125 g, można ją kupić w dowolnym sklepie dużych sieci spożywczych, od Auchan po Magnit, Metro i Perekrestok, lub zamówić na rynku.

• mieszanina;
• dobry gust;
• stosunek ceny do jakości.

• rodzaj gry w ruletkę - szczęście, pech (choć być może wszystko zależy nie od producenta, ale od warunków przechowywania w osobnym sklepie).

Z białą pleśnią

Anshante

Od znaku towarowego Kuban Zvezdochka z Tbilisi (pod nazwą wsi) masła i serowarni, znajdującej się na terytorium Krasnodaru. Miękki, kremowy, o aromacie i smaku pieczarek, o lekkiej kwaskowatości śmietany, dobry sam w sobie lub jako przystawka do wina.

Nie ma żadnych skarg na skład - tylko mleko, zakwas, sól, same szlachetne grzyby. Smak nie przypomina obiecanych przez producenta Camemberta czy Brie, ale nie jest zły. I są nuty grzybowe, a aromat jest kremowy i przyjemny. Zdecydowanie nie jest to propozycja dla smakoszy, ale całkiem nieźle sprawdzi się jako ser na śniadanie.

Cena wynosi 190 rubli za 100 g, jest sprzedawana w dużych sklepach spożywczych, takich jak Pyaterochka lub w wyspecjalizowanych komunikatorach internetowych, na przykład na https://chesom.com/.

• przyjemna konsystencja;
• wyczuwalny aromat grzybowy;
• łagodny smak, przypominający nieco rustykalną gęstą śmietanę.

• nie ma specjalnych.

PREZYDENT Petit Brie

Z nutami orzechowo-grzybowymi, słonym miąższem, bez goryczki i obcych posmaków. Miękka, z lekką skórką. Dobry jako przystawka do nietolerancyjnych win lub zamiast deseru, jeśli dodasz go do winogron. Do produkcji używa się znormalizowanej mikroflory mlecznej i powierzchniowej, grzybów Penicillium Candidum, Geotrichum Candidum.

Z pozytywów - stosunek ceny do smaku, nie pociągnie prawdziwego brie, ale produkt jest naprawdę smaczny. Z niedociągnięć - jakość idzie, czasami pojawia się szczerze obrzydliwy produkt.

Cena - 229 rubli za opakowanie 125 g.

• kompozycja bez substytutów tłuszczu mlecznego;
• ładna miękka tekstura
• bez obcych zapachów.

• Jakość w dużym stopniu zależy od partii.

NAJWYŻSZY

Z zakładu mleczarskiego Belebeevsky. Nie twierdzi, że jest Camembertem, ale prawie całkowicie powtarza teksturę. Jest też biała puszysta skórka - jest delikatna, bez charakterystycznego „piwnicy” zapachu. Smak jest bardzo kremowy, bez goryczki, z ledwo wyczuwalnymi nutami grzybowymi. Ser nie jest słony, raczej świeży, więc dobrze komponuje się z miodem, dżemem. Na szczególną uwagę zasługuje opakowanie - kawałek jest zawinięty w papier i umieszczony w tekturowym pudełku.
Ogólnie dobra opcja za rozsądne pieniądze. To prawda, że ​​są pytania w okresie dojrzewania od 4 do 7 dni. Faktem jest, że produkt nadal dojrzewa już w opakowaniu i co ostatecznie dostanie kupujący - nie jest znany gęsty produkt z chrupiącą skórką lub czymś smacznym, ale przypominającym przetworzony ser w konsystencji.

Cena - 267 rubli za 125 g.

• pakiet;
• sądząc po recenzjach, jest to jeden z najlepszych analogów europejskiego Camemberta;
• naturalne składniki w składzie.

• nie.

Ser Gorodets Nabiał Brie

Przypomina oryginał o średniej dojrzałości, ze słoną skórką i wyraźnym grzybowym smakiem. Miąższ jest jednorodny, gęsty, ale plastyczny, jeśli trzymasz go dłużej w upale, środek zaczyna się rozmrażać. Kolor zależy od okresu dojrzewania. Im „starszy” produkt, tym ciemniejszy miąższ.

Produkowany z pełnego mleka od krów szwajcarskich (rasa szwajcarska) według oryginalnej starej receptury przy użyciu termofilnych, mezofilnych (żywych) mikroorganizmów. Nie ma konserwantów ani wzmacniaczy smaku. Potwierdza to zalecany okres przydatności do spożycia po otwarciu opakowania – nie więcej niż 12 godzin.

Cena - 250 rubli za pakiet standardowy.

• wyprodukowany z mleka pełnego, nieznormalizowanego - zawartość tłuszczu w produkcie wynosi 50%;
• smakuje jak produkt rolny, co jest rzadkością;
• dobry na każdym etapie dojrzałości - przynajmniej tak piszą użytkownicy w recenzjach.

• nie.

PREZYDENT Brie Double Cream

Bardzo miękkie i bardzo tłuste (72%), o bogatym kremowym smaku, lekko grzybowym aromacie i lekko słonej skórce. Lepiej jest wziąć świeże, nie ma w nim cierpkości, a powłoka pleśni jest miękka, bez ostrego zapachu.
Lepiej zostawić opakowanie z datą ważności na półce - skórka na takim serze staje się gęsta i łuszczy się. Produkt nabiera nieprzyjemnego zapachu amoniaku i kwaśnego smaku. Miąższ traci swój pierwotny, jednolity odcień, pojawia się plamami.

Cena - 269 rubli.

• smak, konsystencja;
• stosunek ceny do jakości;
• mieszanina.

• trudno odgadnąć stopień dojrzałości, zdarza się, że się rozpieszcza.

Cóż, jeszcze jedna rada - lepiej zacząć poznawać spleśniałe odmiany sera z produktami rolnymi. Kosztują nie mówiąc, że są znacznie droższe, ale ich jakość i smak są znacznie lepsze. Na szczęście w prawie każdym regionie są małe serowary.